بنده که نیستیم، یه مشت بچه پر رو که همش از خدا طلب کار، صبح تا شب هم مه معصیت خدا می کنیم و باز هم... این زمین چرا دهن باز نمیکنه قورتمون بده از دست خودمون راحت شیم، به خدا اگر دزد حرفه ای هم باشه و اینقدر جلو مالک همه چیز تابلو باشه و آبروش رو حفظ کنه توبه میکنه... ما چی شده اینجوری شدیم خدا میدونه...
اها میدونی چیه؟ جدا از مغفرت خدا که همه امید ماست... این امیدهایی هم که میده زنده میکنه آدم رو، همونایی که میگه اگر این کارو بکنی میری بهشت نکنی میری جهنم... اره ما به این خوف و رجا زنده ایم اصلا...
اما یه جای دیگه هست، خدا بنده های خوب ترترش رو که مثل ما نیستند تحویل میگیره، اونایی که یه پله حداقل بالاترند، قول های نکته دار میدهد...
قول بصیرت، قول بخشش گناه (اون چیزی که برای ما لازمه) و قول پوشاندن آنها و حفظ آبرو...
یِا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ یَجْعَل لَّکُمْ فُرْقَانًا وَیُکَفِّرْ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
ای کسانی که ایمان آوردهاید اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید برای شما وسیلهای برای جدائی حق از باطل قرار میدهد (و روشن بینی خاصی که در پرتو آن حق را از باطل خواهید شناخت) و گناهان شما را میپوشاند و شما را میآمرزد و خداوند فضل و بخشش عظیم دارد.
پ ن: بعد از چند روز مشغله و نا آرامی شدید روحی و ذهنی امروز موقه اذان ظهر و نماز و بعدش قرآن یکم آروم شده بودم و این آیه خیلی انرژی بهم داد، یکم نه خیلی آروم شدم، نه که خیلی کم گناه میکنیم، این آیه امید داد این توبه های این ده روز ماه مبارک مقبول واقع بشه و خدا بصیرتی بهمون بده که هر روز بهتر از دیروز بتونیم به مخلوقش برای رضایت خودش خدمت کنیم. بلکه لایق سیاه لشکر سپاه اسلام بودن باشیم...