سلام علیکم
اول بگم که معتاد خودتونید ای کسانی که با دیدن عنوان فکر بد کردید.
مثل همیشه بدونه مقدمه میگم...
دوسال پیش که وارد دانشگاه و آموزش الکترونیک شدم، رشته ی فناوری اطلاعات، بنا به ویژگی های این نوع آموزش و نیاز همیشگی به اینترنت، ای دی اس ال رو وصل کردم.
هم یادمه هم یادم نیست! ترم یک دو اینا خیلی کمتر الان بغیر از کلاس آنلاین یا کار درسی پای سیستم و اینترت مینشستم، اما خوب ترم دو و دو به بعد این کم کم زیاد شد.
بالاخره قسمت عظیمی از وابط اجتماعی دانشگاهیم از طریق اینترنت برقرار می شد.
بالاخره بودن در جایی و یا استفاده از چیزهایی، تعلقات و سرگرمی و دلگرمی هایی رو بوجود میاره، صبحبت با دوستان، اینترنت گردی، سر موضوعات مورد علاقه، وبلاگ نوسی و غیره ...
از آنجایی که بخاطر شرایط (یه مقداری از اشتباهات رو کامل بر دوش اموزش و مسئولینش میذارم!) خیلی از زمانم رو پای سیستم بودم، کم کم همه ی وقتم رو پر کرد به شکلی که حداقل از یک سال پیش یا شاید کمتر، همین که بیدار بشم، یا بیام خونه، سیستم رو روشن میکنم.
الکی نه ها! بالاخره هدفی دارم از این کار، که یه سریش رو ذکر کردم.
دیشب داشتم با یکی صحبت می کردم و مثل همیشه مشغول کوچک ترین سرگمی موجودم بودم، که مادر شدید به این قضیه اعتراض کردند!
هم قضیه ی روشن بودن چراغ و اذیت شدن ایشان و غیره مطرح بود و هم معتاد شدن من به این!!!
خوب می دونید من چی میگم؟ میگم فکر کردین من خوشحالم که هیچ سرگرمی و خوشی ای ندارم، الا این!! که خیلی برام کمه گاها و از نظراتی؟
فکر کردین من خوشحال نمیشم که کاری که یکم علاقه دارم داشته باشم، برم سرکار، خونه نباشم، در آمد داشته باشـــــــــــم و کار مفید بیشتری بکنم؟
فکر نمی کنید که من خوشحال میشم اگر چیزه دیگه ای هم باشه که بتونه خیلی خوب سرگرم و خوشحالم بکنه؟آیا فکره فراهم کردنش بودید؟ ( انتظاری ندارم واقعا، اما خوب سوالیه).
خلاصه: اولا که همه ی وقتم پشت این سیستم و اینترنت ، همه عمرم بهتره بگم، تلف نشده و خیلی چیزا ازش یاد گرفتم.
دوما که خوب این ک نوع وقت گذرونی ، درس و سرگرمیه برای من که فعلا جایگزین خوبی نتونستن پیدا کنم که اینقدر دم دست باشه و شما نیز..!
سوما خوب بهتره یکم درک کنید شرایط رو و اینکه تقصیر خودم نبوده، خودمم به شکل اعتیاد نمی خوامش.
ان الله یحکم بینکم، مثل خدا منطقی و به حق قضاوت کنید.