حکایت پرنده دل و قفس عشق و جدایی ...

چه خوش است حال مرغی

که قفس ندیده باشد


چه نکوتر آنکه مرغی

زقفس پریده باشد


پروبال ما شکستند و در قفس گشودند

چه رها، چه بسته مرغی، که پرش شکسته باشد


پ ن: قلب باید قفسی باشه که پرنده اسیر اون نشه، و اگر کسی شد نه بالش بشکنه و نه رها بشه.